- φωρατής
- ο, Ν1. αυτός που συλλαμβάνει έναν κλέφτη επ' αυτοφώρω2. αυτός που ανακαλύπτει κρυμμένα αντικείμενα3. (ραδιοηλεκτρ.) συσκευή ευαίσθητη σε υψίσυχνα ηλεκτρικά ρεύματα, η οποία επιτρέπει την ανίχνευση τής παρουσίας ραδιοηλεκτρικών κυμάτων ή ταλαντώσεων και, ενδεχομένως, διαχωρισμό τού αρχικού διαμορφωτικού σήματος για εξαγωγή τού πληροφοριακού του περιεχομένου4. φρ. α) «γραμμικός φωρατής»(ραδιοηλεκτρ.) φωρατής που παράγει συνεχή συνιστώσα ανάλογη προς το εύρος εφαρμοζόμενης σ' αυτόν ημιτονοειδούς ταλάντωσηςβ) «τετραγωνικός φωρατής»(ραδιοηλεκτρ.) φωρατής που παράγει συνεχή συνιστώσα αισθητώς ανάλογη προς το τετράγωνο εφαρμοζόμενης σ' αυτόν ημιτονοειδούς ταλάντωσης.[ΕΤΥΜΟΛ. < φωρῶ / -ῶμαι. Η λ., ως επιστημον. όρος, αποτελεί απόδοση τού γαλλ. detecteur].
Dictionary of Greek. 2013.